Müzikte '' nostalji '' kavramı hep varolagelmiştir. İnsanların geçmişe dönük özlemleri, hatıraları, mutlaka kendine bir karşılık bulmuştur. Bazen bir sahafın tozlu rafındaki eski bir long play de bazen de bir şiirin satırlarında...
Gri geçen şu son üç dört gün ve de yeni bir eve taşınma telaşı beni öylesine yormuş ki yorgunluğumu atmak için Kadıköy'ün eski kitap ve plak satan sahaflarını dolaştım yine...Eski şarkıların orjinal long playlerini aradım. Yeniler ihtiyaca cevap veremediği için miydi yoksa şimdiki şarkılar eskiler kadar iyi olmadığı için mi? Yoksa ''Affan Dede'ye para saydım sattı bana çocukluğumu...'' diyen Cahit Sıtkı Tarancı misali kendi gençlik hatıralarımızın peşine düştüğümüz için mi?
Sonunda aradığım 45 liği küçük bir sahafın tozlu raflarında buldum...
''Kaybolan Yıllar''
yeni eviniz de 45 liğiniz de hayırlı olsun :)
YanıtlaSil