Yıl 1978 , 17. yaşın son günleri, yine boztepe de 74 model bir Reno'nun içinde bir galon şarap, bir su bardağı, muhterem enver ve bir kaç beyaz elma...
Ordu yine böylesine ayaklarımızın altında, karşımızda karadenizin lacivert suları, fondip dikilen bir dolu bardak şarap, peşine bir ısırık elma ve özgürce haykırış adını boztepeden ordu'ya...
Bu resme bakarken 32 yıl öncesinden hatırladıklarım...
Fotoğraflar için Mehmet Beşikci'ye teşekkürler...
arabamı hemen yol kenarına çekmişim çitlerin gerisini izliyorum hava buz gibi:)
YanıtlaSilgeride bıraktıklarını değil de ileriye baktıran bir manzara..
Berrin'deniz'e; beni 32 yıl önceye götüren bir manzara...
YanıtlaSilbenim doğduğum yıl siz ne güzel manzaralara yaşanmışlıklara sahipmişsiniz :)
YanıtlaSilayrıca ilk yorumumda bana hissettirdiklerine yakın bir şeylermiş sizinde yaşadıklarınız.
Berrin'deniz'e; o yıllar zor yıllardı ama aynı zamanda da çok güzel yaşanmışlıklarla doluydu..
YanıtlaSilözgürce mücadele ediyorduk mesela ankara sokaklarında,tam bağımsız bir Türkiye hayaLiydi istediğimiz. kısa tatillerde memlekette boztepeye çıkıp şarap içip sevdiğimizin adını haykırabiliyorduk umarsızca.. sonra 12 eylül darbesi oldu,susturdular bizi, sindirdiler acımasızca...
'dünler kimin koynundaydı' diyen satırlarını okurken aklıma gelen birkaç cümle oldu bunlar..
mücadelenin ortasına doğmuşum demek ki, hemde ankara sokaklarından birinde..
YanıtlaSilbu yorum yinede gülümsetti beni..
Değerli yorumlarınız ve beğenileriniz için sizlere minnettarım.
YanıtlaSilTeşekkür ederim. Fotoğraflarımın devamı www.fotograflarlaordu.com adresinde.